ΧΟΛΤΕΡ ΡΥΘΜΟΥ

Επειδή το καρδιογράφημα ελέγχει τη λειτουργία της καρδιάς για όσο χρόνο διαρκεί η καταγραφή, συνήθως δευτερόλεπτα, η πιθανότητα να ανιχνεύσουμε μια αρρυθμία που εμφανίζεται σε αραιά διαστήματα και έχει σύντομη διάρκεια είναι πολύ μικρή. 

Για αυτό το λόγο, με τον εξεταζόμενο (παιδί η ενήλικας) να ακολουθεί την καθημερινή του δραστηριότητα, και ιδιαίτερα σε περιπτώσεις διερεύνησης α) παροδικών επεισοδίων ταχυκαρδίας ή βραδυκαρδίας, β) επεισοδίων έντονης ζάλης, γ) επεισοδίων απώλειας συνείδησης (λιποθυμικά επεισόδια), δ) αρρυθμιών μετά από διορθωμένες χειρουργικά συγγενείς καρδιοπάθειες, ε) αρρυθμιών μετά από επεμβάσεις επαναιμάτωσης του μυοκαρδίου (π.χ. αγγειοπλαστική ή by pass), κ.α., γίνεται συνεχής καταγραφή του ηλεκτροκαρδιογραφήματος με σύγχρονες μικροσκοπικές ηλεκτρονικές συσκευές για 24 ή 48 ώρες. 

Στη συνέχεια αναλύεται και μελετάται η καταγραφή για να βρεθούν και να ταυτοποιηθούν διάφορες πιθανές καρδιακές αρρυθμίες, "αθώες" ή επικίνδυνες με στόχο την αποτελεσματική αντιμετώπισή τους (π.χ. εμφύτευση καρδιακού βηματοδότη). 

Σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμεύει σαν συμπληρωματικό διαγνωστικό μέσο (μαζί με τη δοκιμασία κόπωσης) στην ταυτοποίηση πιθανής ισχαιμίας / στεφανιαίας νόσου.